Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

‘Άσπρη Πέτρα Ξέξασπρη 3'

Τα μέλη της ομάδας έχουν ένα κοινό ,‘δυσάρεστο’ για τους αδιάφορους πολίτες, χαρακτηριστικό. Επειδή είναι 'αισθητικά' ανήσυχοι δεν αρκούνται σε έννοιες όπως ‘εγκατάλειψη, νεανικό ξέσπασμα, αδιαφορία, αδράνεια’ για τίποτα γύρω τους. Αυτό που για άλλους γίνεται μια σφιχτή μη ανατρέψιμη καθημερινότητα για μας είναι αφορμή για δράση. Επιστρέψαμε για Τρίτη φορά στον ίδιο χώρο για να δράσουμε με παρόμοιο τρόπο κ όπως  φαίνεται (μέχρι να δημοσιευτούν αυτές οι γραμμές ο χώρος πλήγηκε πάλι) για πολλές φορές ακόμα. Η δράση μας ,στα γνωστά πλαίσια της κορφιάτικης ευρηματικότητας , ονομάστηκε ‘Άσπρη Πέτρα Ξέξασπρη 3’. Μαζί μας και οι πατέρας και υιός Σκιαδόπουλος, οι οποίοι προσέφεραν όλα τα υλικά που χρειαστήκαμε, μηχανήματα και μας έδειξαν τις χρήσεις τους. 











Οργανωθήκαμε, χωριστήκαμε σε ομάδες και αρχίσαμε το τρίψιμο στο χώρο του μνημείου της ένωσης των Επτανήσων με το Ελληνικό κράτος, της μαρμάρινης σκάλας που οδηγεί στο σιντριβάνι και τους σκαλιστούς κίονες δεξιά και αριστερά. Βούρτσες και άλλα υλικά έλιωσαν πραγματικά από την αναγκαία χρήση των χημικών αλλά το αποτέλεσμα μετά την επίπονη προσπάθεια μας δικαίωσε. Την ίδια μέρα ήταν προγραμματισμένη εκδήλωσης μιας γερμανικής συμφωνικής ορχήστρας και νιώσαμε ακόμα εντονότερη την ανταμοιβή των αισθήσεων μας από το αποτέλεσμα. Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους και θα κλείσουμε την αναφορά, ευχαριστώντας για άλλη μια φορά τον κ. Σκιαδόπουλο για την πράξη του, η οποία ελπίζουμε να βρει θερμούς μιμητές.